Μουσείο Λαϊκής Τέχνης και Ιστορίας Πηλίου

Το Λαογραφικό και Ιστορικό Μουσείου του Πηλίου στεγάζεται στο πέτρινο τριώροφο αρχοντικό της οικογένειας Τοπάλη, στη Μακρινίτσα, που χτίστηκε το 1844 και χαρακτηρίστηκε το 1985 ως ιστορικό διατηρητέο μνημείο από το Υπουργείο Πολιτισμού. Πρόκειται για ένα αντιπροσωπευτικό δείγμα της παραδοσιακής πηλιορείτικης αρχιτεκτονικής, που θυμίζει πάρα πολύ φρούριο, καθώς έχει έναν αμυντικό πυργίσκο στη στέγη, θωρακισμένη είσοδο με βαριές προστατευτικές αμπάρες, μυστικές κρύπτες και μικρά σιδερόφραχτα παράθυρα (πολεμότρυπες) στο ισόγειο. Στεγάζεται δε από ξύλινη τετράκλινη στέγη, με τις γνωστές σε όλη την Ελλάδα σχιστολιθικές πλάκες της περιοχής. Κατά τη διάρκεια της περιήγησής σας στα δωμάτια αυτού του μικρού φρουρίου, μερικά από τα οποία έχουν όμορφη ξύλινη επένδυση στο ταβάνι, μπορείτε να δείτε ένα πλήθος καλοσυντηρημένων αντικειμένων που στόλιζαν τα σπίτια και τα αρχοντικά του Πηλίου από τα μέσα του 18ου έως τα μέσα του 20ού αι.: χάλκινα, ξύλινα και κεραμικά σκεύη καθημερινής χρήσης, παραδοσιακά έπιπλα, αντικείμενα εκκλησιαστικής χρήσης, παραδοσιακές φορεσιές, ιστορικά κειμήλια και όπλα από την περίοδο της ελληνικής επανάστασης, καθώς και δείγματα υφαντικής τέχνης μαζί μ’ έναν αργαλειό. Στη συλλογή του μουσείου περιλαμβάνονται επίσης μια σειρά τοιχογραφιών λαϊκής ζωγραφικής από τα αρχοντικά της περιοχής, μια πλούσια συλλογή φωτογραφιών των αρχών του 20ού αι., εικόνες και, από το 1998, μια σειρά πινάκων έργων ζωγραφικής με θαλασσινά θέματα του καταγόμενου από το Βόλο Ν. Χριστόπουλου.